INNOWACJA „Poczytam Ci mamo – kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania metodą Glenna Domana”
(2018/2019)
Dzieci z grupy Słoneczek będą będą przygotowywać się efektywnie do nauki czytania z wykorzystaniem metody Glenna Domana. Umiejętność czytania jest jednym z ważniejszych zadań edukacyjnych przedszkola, mającym przygotować wychowanków do nauki w szkole. Nie zawsze jednak udaje się osiągnąć zamierzone rezultaty, tym bardziej, że tradycyjne metody na ogół stosowane, nie dają oczekiwanych efektów. Nauka czytania metodą Glenna Domana jest propozycją efektywnej nauki czytania – szybko i ze zrozumieniem.
Celem innowacji jest wykorzystanie metody Glenna Domana do wspomagania wszechstronnego rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym, stymulacji językowej i komunikacyjnej, przygotowania do podjęcia aktywności czytelniczej, kształtowania gotowości do nauki czytania i pisania, zainteresowania umiejętnością czytania i pisania, wspomagania dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowania czynności intelektualnych potrzebnych w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji.
Ala Żurowska
W naszym przedszkolu, w roku szkolnym 2015/2016, oprócz realizowanego programu nauczania i programów edukacyjnych, dzieci mają możliwość poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w zakresie następujących innowacji pedagogicznych:
1. „Podróż z muzyką. Wykorzystanie oryginalnych pomysłów Jacka Tarczyńskiego opartych na idei Carla Orffa zawartych w książce Muzyczne podróże Zebrusia” autorstwa Joanny Michalskiej i Gabrieli Szwedy, skierowana do dzieci 5,6-letnich. Głównymi założeniami tej innowacji jest rozbudzanie i kształtowanie wrażliwości artystycznej dzieci oraz umiejętności wyrażania swoich wewnętrznych przeżyć i uczuć poprzez różne formy ekspresji muzyczno- ruchowej. Realizacja w/w założeń przebiega w oparciu o znakomitą pomoc autorstwa Jacka Tarczyńskiego, który gościł w roku szkolnym 2014/2015 w naszym przedszkolu. Nowatorstwem jest opanowanie przez dzieci pięcioletnie umiejętności gry na instrumencie melodycznym jakim są dzwonki poprzez wykorzystanie naturalnej potrzeby zabawy dziecka oraz osiągnięcie satysfakcji z możliwości zaprezentowania się przed szerszym gronem słuchaczy w przedszkolu i w środowisku lokalnym. Dzieci z radością zaprezentowały opanowane umiejętności podczas uroczystości „Dla Babci i Dziadka”.
2. „Jak to dawniej w Pokoju bywało” autorstwa Małgorzaty Fiedeń i Elżbiety Grodeckiej, skierowana do dzieci 3,4,5-letnich. Założeniem tej innowacji jest wyposażenie dzieci w wiedzę związaną z bogatą tradycją i obrzędowością Pokoju. Dotychczas zrealizowano następujące działania:
- zapoznano dzieci z tradycją obchodzenia Święta Plonów czyli Dożynek,
- wykonano koronę dożynkową, którą dzieci ozdobiły ziarnami zbóż i kwiatami,
- zorganizowano warsztaty kulinarne, w czasie których odbyło się pieczenie chleba,
- dzieci wzięły udział w wykonaniu kompotu z dyni oraz w jego degustacji; poznały też walory smakowe i odżywcze kompotu,
- uczestniczyły w obchodach Dnia Św. Marcina – brały udział w występach,
- podczas wycieczki do Muzeum Wsi Opolskiej w Bierkowicach poznały zwyczaje i tradycje związane ze Świętami Bożego Narodzenia kultywowane na Śląsku oraz wzięły udział w improwizacji korowodu kolędników,
- w czasie przedstawianych Jasełek obok tradycyjnych postaci wystawiono scenkę z kolędnikami,
- zapoznano dzieci z ludowym strojem śląskim podczas Balu Przebierańców,
- dzieci poznały dawne zwyczaje obchodzone podczas ostatków oraz wzięły udział
w wykonaniu faworków w Tłusty Czwartek,
- zainteresowano wychowanków starodawnymi urządzeniami i przedmiotami w oparciu o eksponaty znajdujące się w zorganizowanym kąciku regionalnym: „Jak to dawniej w Pokoju bywało”,
- dzieci poznały przodków swojej rodziny poprzez udział w konkursie plastycznym : ,,Moje drzewo genealogiczne’’ oraz zajęciach : Moja babcia i mój dziadek.
Dalsze działania zostaną podjęte w kolejnych miesiącach i opublikowane na zakończenie innowacji.
3. Bawimy się w czytanie - czyli przyjemne z pożytecznym”. Elementy kształtowania umiejętności czytania w oparciu o zabawy słowem wg metody J.G. Doman – autorstwa Ali Żurowskiej, dla 4,5 –lat. Nauka czytania metodą Glenna Domana jest propozycją efektywnej nauki czytania – szybko i ze zrozumieniem. Nowatorstwo opracowania polega na prowadzeniu z dziećmi cyklicznych zabaw ze słowami, trzy razy w tygodniu. Doborze odpowiedniego słownictwa. Braniu pod uwagę otoczenia, zainteresowań i temperamentu dzieci. Założeniem innowacji jest wprowadzenie pojedynczych wyrazów. Najlepiej zacząć od kilku słów (np. pięciu), które pokazujemy dziecku trzy razy w ciągu jednego dnia. Po pięciu dniach odkładamy jeden wyraz i dodajemy jeden nowy. Tak postępujemy już w każdym następnym dniu nauki – odkładamy najdłużej pokazywany wyraz i uzupełniamy go nowym. Taki scenariusz zabawy pozwala na osiąganie najlepszych rezultatów.
Tytuł innowacji: „Drama- sposób na inspirowanie dziecięcej twórczości na lekcji języka mniejszości narodowej- niemieckiego”.
Czas trwania: 01.09. 2015r. do końca roku szkolnego 2015/2016.
Realizacja w klasie: szóstej
Materiał językowy, który uczniowie poznają na lekcji, jest przez nich zapamiętywany na krótki okres czasu. Często zadawałam sobie pytanie, w jaki sposób utrwalać z dziećmi poznany materiał leksykalny, żeby mogły go zapamiętać. Dla dzieci trudniejszym do opanowania od słownictwa jest użycie odpowiednich struktur językowych w komunikowaniu się. Pomyślałam, że warto urozmaicić zajęcia o elementy dramy, ponieważ wykorzystuje ona spontaniczne, właściwe naturze dziecięcej skłonności do naśladownictwa i zabawy.
Kolejnym elementem przemawiającym za wprowadzeniem dramy na lekcjach jest fakt, że do jej realizacji wykorzystuje się sytuacje z prawdziwego życia, co jest pożądane w nauce języka obcego.
Kształtowanie w uczniach otwartości, wyrabianie umiejętności współpracy w grupie, uczenie samodzielności oraz wzbogacenie słownictwa, to także elementy dramy.
Drama wykorzystuje wszystkie sposoby zdobywania wiedzy, angażuje słuch, wzrok i aktywność fizyczną, więc jest odpowiednia dla wszystkich stylów uczenia się, co gwarantuje aktywność każdego ucznia.
a) Nowatorstwo opracowania:
- drama zostanie wprowadzona stopniowo, metodą małych kroków, zaczynając od prostych sterowanych ćwiczeń, np. krótkie dialogi i pantomimy. Na zajęciach lekcyjnych drama będzie stanowiła ich część np. poprzez wprowadzanie zmiany tempa i nastroju, rozbudzenie aktywność i zainteresowania. Ćwiczenia wykorzystujące elementy dramy będą dokładnie zaplanowane pod kątem ich celowości, przebiegu i słownictwa. Z uwagi na wiek uczniów będą stosowane ćwiczenia dramatyczne w grupach lub parach. Ćwiczenie z dramą będzie się kończyło rozmową na temat wrażeń dzieci i ich uwag. Podczas wykorzystywania dramy na lekcji uczniowie zostaną poinformowani o zasadach odgrywania scenek (np. „mówimy tylko po niemiecku").
Odgrywane przez uczniów scenki nie będą przerywane dla skomentowania błędów z uwagi na to, że uczniowie zaangażowani w swoją scenkę zaczną czuć się kontrolowani, a co za tym idzie będą odczuwali dyskomfort i brak radości z zabawy.
b) Przewidywane efekty (korzyści wdrożenia innowacji):
- uczniowie odważniej będą mówili w języku niemieckim i mieli dzięki temu większą szansę komunikacji nawet przy ograniczonym słownictwie,
- odgrywanie np. tego samego dialogu przez dwie lub więcej grup spowoduje wzrost motywacji i zaangażowania (uczniowie będą chcieli wypaść jak najlepiej).
- drama kształtuje również umiejętność współpracy w grupie –dzieci dzielą się rolami, podejmują wspólne decyzje, wspomagają słabszych członków grupy,
- rozwijanie twórczej wyobraźni i kreatywnego myślenia,
oprac. D.Guszkiewicz
„Podróż z muzyką. Wykorzystanie oryginalnych pomysłów Jacka Tarczyńskiego opartych na idei Carla Orffa zawartych w książce Muzyczne podróże Zebrusia".
Głównymi założeniami tej innowacji jest rozbudzanie i kształtowanie wrażliwości artystycznej dzieci, umiejętności wyrażania swoich wewnętrznych przeżyć i uczuć poprzez różne formy ekspresji muzyczno - ruchowej. Realizacja tych założeń przebiegać będzie w oparciu o znakomitą pomoc dydaktyczną dla wychowawców przedszkolnych autorstwa Jacka Tarczyńskiego pt. „Muzyczne Podróże Zebrusia”. Jacek Tarczyński jest pedagogiem, muzykiem oraz nauczycielem muzyki. Inspiracje do swoich niezwykle oryginalnych zajęć czerpie z systemu Carla Orffa. Jest autorem wielu publikacji poświęconych muzyce oraz jej nauczaniu w szkole i przedszkolu. Warsztaty dla nauczycieli i studentów prowadzi w kraju
i za granicą. Członkowie Rady Pedagogicznej brali udział w warsztatach muzycznych prowadzonych przez Jacka Tarczyńskiego w naszym przedszkolu i są sympatykami sposobu ich prowadzenia. Znakomita jest również metoda nauki gry na zaprojektowanych przez autora dzwonkach, o których sam autor mówi „…natomiast dzwonki są specjalnie skonstruowane tak, aby małe dzieci potrafiły je używać, jednocześnie mając satysfakcję
z wykonywanych ćwiczeń”. Udział w tym szkoleniu stał się inspiracją dla naszych koleżanek do wprowadzenia tych nowych metod nauczania w formie innowacji pedagogicznej.
Istotą tej innowacji jest opanowanie przez dzieci pięcioletnie umiejętności gry na instrumencie melodycznym jakim są dzwonki poprzez wykorzystanie naturalnej potrzeby zabawy dziecka oraz osiągnięcie satysfakcji z możliwości zaprezentowania się przed szerszym gronem słuchaczy podczas imprez organizowanych w przedszkolu i w środowisku lokalnym.
Joanna Michalska
Gabriela Szweda
„Bawimy się w czytanie- czyli przyjemne z pożytecznym”. Elementy kształtowania umiejętności czytania w oparciu o zabawy słowem wg metody J.G. Doman.
Nauka czytania metodą Glenna Domana jest propozycją efektywnej nauki czytania – szybko i ze zrozumieniem. Metoda ta w znacznym stopniu odbiega od tradycyjnej koncepcji nauki czytania. Wczesne zabawy edukacyjne zwiększają możliwości intelektualne dziecka, dzięki temu będzie ono miało dobrą koncentrację i pamięć, łatwość nauki. Kiedy mały człowiek uczy się czytać, nie tylko szybciej opanowuje tę umiejętność, lecz również rozwija swoje zainteresowania, ciekawość, inteligencję. Dziecko, które potrafi czytać jest z siebie dumne, że samo tego dokonało. Dzieci wcześnie czytające przez całe życie będą sprawnie czytały i będzie im to sprawiało przyjemność! Będą chętnie czytały lektury, ponieważ czytanie będzie im się kojarzyć z przyjemną zabawą, a nie z obowiązkiem szkolnym.
Nowatorstwo opracowania polega na prowadzeniu z dziećmi cyklicznych zabaw ze słowami, 3 razy w tygodniu. Doborze odpowiedniego słownictwa. Braniu pod uwagę otoczenia, zainteresowań i temperamentu dzieci. Nauka czytania według metody G. Domana odbywa się w pięciu etapach. Założeniem innowacji jest wprowadzenie pierwszego etapu, czyli pojedynczych wyrazów. Najlepiej zacząć od kilku słów (np. pięciu), które pokazujemy dziecku trzy razy w ciągu jednego dnia. Po pięciu dniach odkładamy jeden wyraz i dodajemy jeden nowy. Tak postępujemy już w każdym następnym dniu nauki - odkładamy najdłużej pokazywany wyraz i uzupełniamy go nowym. Dzięki wymianie, w każdym tygodniu nauki przedstawiamy dziecku siedem nowych słów. Taki scenariusz zabawy pozwala na osiąganie najlepszych rezultatów.
Ala Żurowska
„Jak to dawniej w Pokoju bywało”
Założeniem innowacji jest wyposażenie dzieci w wiedzę związaną z bogatą tradycją i obrzędowością Pokoju oraz okolicznych miejscowości w celu rozwijania aktywności twórczej przedszkolaków. Wyrażanie w różnych formach artystycznych własnych przeżyć dzieci związanych z udziałem w charakterystycznych dla regionu uroczystościach, spotkaniach na pewno wpłynie na rozwój ich twórczej działalności i nie bez znaczenia będzie dla rozwoju osobowości.
Istotnym celem dla którego warto również wdrożyć przedstawioną innowację jest kształtowanie u dzieci poczucia własnej tożsamości regionalnej, a tym samym kształtowanie postawy zaangażowania w sprawy własnego środowiska z równoczesnym otwarciem się na inne społeczności i kultury.
Elżbieta Grodecka
Małgorzata Fiedeń
Innowacje pedagogiczne? Czemu nie!
Innowacje pedagogiczne to nowatorskie rozwiązania programowe, organizacyjne lub metodyczne mające na celu poprawę jakości pracy szkoły.
rok szkolny 2014/2015
W roku szkolnym 2014/2015 przeprowadzane są w naszej placówce następujące innowacje:
I Bożena Baczyńska-Lis- 'Wielointeligentna edukacja dla dziecka', kl.IB,
II Dominika Guszkiewicz- 'Budowanie indywidulanej relacji nauczyciel-uczeń, wpływanie na motywację ucznia poprzez wprowadzenie elementów oceniania kształtującego na zajęciach języka mniejszości narodowej-języka niemieckiego', kl.IV,
III Katarzyna Łapszyńska- 'Edukacja przez ruch', kl.II.
Zajęcia plastyczno –ruchowe w kl. II
prowadzone metodą „Edukacja przez ruch”
W drugim półroczu roku szkolnego 2014/2015 w klasie II odbywały się zajęcia plastyczno – ruchowe z elementami muzykoterapii prowadzone metodą „Edukacja przez ruch” D. Dziamskiej. Celem prowadzonych zajęć było wyciszenie i zdyscyplinowanie grupy, zwiększenie koncentracji i uwagi na lekcjach oraz doskonalenie współpracy w grupie i w zespole. Podczas prowadzenia zajęć plastyczno – technicznych oraz muzycznych wykorzystywane były ćwiczenia ruchowe pt. „Gimnastyka mózgu” p. Denisona, zabawy muzyczno – ruchowe z płyty „Zbieram, poszukuję, badam” D. Dziamskiej oraz zabawy muzyczne i piosenki J. Tarczyńskiego. Dzieci słuchały muzyki relaksacyjnej i poważnej. Wykonywały prace metodą orgiami płaskiego z koła i kwadratu, malowały kredkami pastelowymi, wydzierały, wycinały oraz próbowały szyć. Wykonywanie prac w grupie wzmocniło więzi między uczniami i dawało im wiele radości. Dzieci nauczyły się sprawniej reagować na polecenia i ekonomiczniej wykorzystywać czas. Samodzielnie potrafiły wykonywać prace według instrukcji. Uczniowie wykazywali się dużą pomysłowością i kreatywnością. Bardzo chętnie i estetycznie wykonywali prace plastyczne. Zgodniej bawili się przy muzyce i starali się pomagać sobie wzajemnie.
Katarzyna Łapszyńska
Zajęcia plastyczno-ruchowe w kl. II prowadzone metodą „Edukacja przez ruch” Doroty Dziamskiej
W roku szkolnym 2014/2015 w klasie II odbywają się zajęcia plastyczno – ruchowe
z elementami muzykoterapii. Na zajęciach wykorzystywana jest innowacyjna metoda Doroty Dziamskiej pt. „Edukacja przez ruch”. Edukacja przez ruch to system form i metod kształcenia oraz terapii, który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu. Dziecko rusza się, a więc przez ruch uaktywnia zmysły, dzięki którym poznaje otaczający świat.
Celem ćwiczeń edukacji przez ruch jest aktywizowanie struktury pamięci długotrwałej poprzez: ruch w każdym ćwiczeniu, przeżycia emocjonalne – dźwięki, muzyka, rytm oraz prace plastyczne, które stają się punktem wyjścia do realizacji innych treści.
Zajęcia mają za zadanie wyciszenie grupy, zdyscyplinowanie uczniów, poprawę koncentracji i skupienia uwagi oraz doskonalenia pracy w grupach.
Dzieci wykonując ćwiczenia i zadania w rytm towarzyszącej muzyki łatwiej wykonują czynności, zwiększają ogólną koordynację ruchową, koncentrację i pamięć. Zabawy muzyczno-ruchowe, ćwiczenia ruchowe P. Denisona, origamii i techniki plastyczne uatrakcyjniają zajęcia.
Uczniowie wykazują się dużą pomysłowością i kreatywnością. Bardzo chętnie i estetycznie wykonują prace plastyczne. Podczas zajęć starają się zgodnie pracować w grupach i pomagać sobie wzajemnie.
Katarzyna Łapszyńska
„Przestrzeń edukacyjna w kształtowaniu kompetencji społecznych i intelektualnych dzieci 6-letnich”
Z początkiem roku szkolnego 2014/2015 dzieci 6-letnie stanęły w nowej dla siebie rzeczywistości szkolnej. Środowisko edukacyjne powinno być przestrzenią zaspokajającą potrzeby dziecka w zakresie realizacji przez niego różnych form działalności, podejmowania różnorodnych wyzwań i służących jego rozwojowi. Założeniem wprowadzonej w klasie IB innowacji było stworzenie w sali lekcyjnej inspirującej przestrzeni edukacyjnej, która pozwoliłaby na realizację programu M. Zatorskiej i A. Kopik „Wielointeligentne odkrywanie świata” .
Zorganizowanie w miejscu nauki i dziecięcej zabawy środowiska edukacyjnego wspierającego rozwój dzieci, polegało na zaplanowaniu i wyposażeniu w środki dydaktyczne trzech Krain Zabaw Dziecięcych: Krainy Ruchu Twórczego, Krainy Wiedzy i Krainy Wyobraźni.
Kraina Wiedzy to miejsce zdobywania przez uczniów nie tylko wiedzy, ale
przede wszystkim kształtowania umiejętności wykorzystywania jej w sytuacjach praktycznych. W tej krainie dzieci mają szansę nauczyć się korzystania z różnorodnych źródeł wiedzy, ale także dokonywania oceny ich jakości oraz użyteczności. W Krainie Wiedzy uczniowie rozwijają myślenie logiczne, intelektualną aktywność i samodzielność.
Kraina Wyobraźni to miejsce rozwijające ekspresję twórczą, wyobraźnię, ciekawość świata, wrażliwość na piękno. Uczniowie mają możliwość wyrażania siebie poprzez język muzyki, ruchu, sztuk plastycznych, teatr, literaturę.
Kraina Ruchu Twórczego to miejsce, w którym każde dziecko ma możliwość uczestniczenia w zabawach wspierających rozwój fizyczny, motoryczny oraz zdrowotny.
W poszczególnych Krainach uczniowie rozwijają swoje inteligencje:
matematyczno-logiczną
językową
ruchową
muzyczną
wizualno-przestrzenną
przyrodniczą
interpersonalną oraz intrapersonalną.
Środki dydaktyczne zgromadzone w miejscu nauki i zabawy służą procesowi wszechstronnego rozwoju dzieci, wyzwalaniu ich kreatywności, chęci poszukiwania, odkrywania i doświadczania świata, dają impuls do działania i ukierunkowują proces uczenia się.
Bożena Baczyńska-Lis
Innowacja "Budowanie indywidulanej relacji nauczyciel-uczeń, wpływanie na motywację ucznia poprzez wprowadzenie elementów oceniania kształtującego na zajęciach języka mniejszości narodowej-języka niemieckiego.
Elementy oceniania kształtującego mają na celu pomóc nauczycielowi nauczać, a uczniowi uczyć się. W klasie IV wprowadzono ten rodzaj innowacji na zajęciach języka mniejszości narodowej-niemieckiej. Czym zatem są elementy oceniania kształtującego?
Ocenianie kształtujące polega na pozyskiwaniu przez nauczyciela i ucznia
w trakcie nauczania informacji, które pozwolą rozpoznać, jak przebiega proces uczenia się, aby nauczyciel modyfikował dalsze nauczanie, a uczeń otrzymywał informację zwrotną pomagającą mu się uczyć. Nauczyciel, który stosuje ocenianie ksztatujące, stosuje nastepujące elementy OK:
a) określa cele lekcji i formułuje je w języku zrozumiałym dla ucznia,
b) ustala wraz z uczniami kryteria oceniania, czyli to, co będzie brał pod uwagę przy ocenianiu pracy ucznia,
c) stosuje efektywną informację zwrotną,
d) rozróżnia funkcję oceny sumującej i kształtującej,
e) buduje atmosferę uczenia się,
f) potrafi zadawać pytania angażujące uczniów w lekcję,
g) wprowadza samoocenę i ocenę koleżeńską.
W klasie IV elementy OK wprowadzane są stopniowo. Na zajęciach uczniowie korzystają z metodników, które zawierają światła – trzy kartki w kolorach: zielonym, żółtym i czerwonym. Uczniowie wystawiają odpowiedni kolor w celu poinformowania:
· zielony – daję sobie świetnie radę, wszystko rozumiem
· żółty – mam pewne wątpliwości
· czerwony – nic nie rozumiem, proszę o pomoc
Po zastosowaniu tej techniki nauczyciel może poprosić „zielonych” o wytłumaczenie wątpliwości w parach „żółtym”, natomiast „czerwonym” sam tłumaczy wszystko od początku. Innym wariantem metody jest używanie tylko dwóch świateł: zielonego i czerwonego na wyrażenie zgody lub jej braku. Światła stoją na ławce każdego ucznia i są w ciągłym użyciu.
Metodnik zawiera również kartkę ze znakiem zakazu podnoszenia rąk.Jest to karta dla nauczyciela, który swoim metodnikiem przypomina uczniom o ustalonej zasadzie – niezgłaszania się do odpowiedzi przez podnoszenie ręki. Wprowadzenie tej zasady jest konieczne przy pracy z zastosowaniem metodnika. Dzięki niej oraz zastosowaniu patyczków wszyscy mobilizują się do poszukiwania odpowiedzi na pytanie nauczyciela. Karta pozwala bezgłośnie przypomnieć uczniom o wprowadzonej umowie.
Metoda patyczka zapewnia różnorodność wyboru osób i mobilizuje każdego ucznia do poszukiwania odpowiedzi. Metoda ta wymaga wprowadzenia
i przestrzegania zasady ustalania odpowiedzi w parach lub wydłużonego czasu oczekiwania na odpowiedź ucznia.
Wszelkie pytania dotyczące stosowanych elementów oceniania kształtującego w klasie IV proszę kierować do p. Dominiki Guszkiewicz.
oprac. D. Guszkiewicz
